Rockrider to najlepiej wyposażony i najlżejszy rower w teście. Właściwie ciężko szukać tu słabych punktów, bo z wagą poniżej 10 kg, lekkimi kołami obutymi oponami tubeless, typowo wyścigowym Sidem i pełną grupą XT śmiało można wjechać na podium. Jedyny mankament to małe koło, które na maratonach sprawdza się gorzej niż 29”. Są jednak zagorzali zwolennicy dwudziestek-szóstek, kolarze niskiego wzrostu, jak też dobrzy technicznie zawodnicy, którzy nie widzą alternatywy dla klasycznego rozmiaru koła. Takim osobom śmiało go polecamy. Sztywny B’Twin doskonale przyspiesza i jest bardzo zwrotny. Zamontowane opony oferują dobrą przyczepność, a osprzęt bezbłędną pracę. Rower dobrze podjeżdża, a gdy staje się naprawdę stromo, łatwo daje się dociążyć przód. Gdy jest sucho i stosunkowo łatwo technicznie, to najszybszy spośród testowanych rowerów. Problem pojawia się, gdy staje się kamieniście lub błotniście. Małe koło jest znacznie mniej stabilne niż więksi bracia, a wąska kierownica dodatkowo utrudnia kontrolę. Tak czy inaczej, świetny rower z najlepszym stosunkiem ceny do jakości i wyposażenia.

Wyścigowy Rock Shox SID to mocny punkt Rockridera. Jest sztywny i zapewnia dobrą trakcję oraz precyzyjne prowadzenie.

Canyon jako jedyny w teście został zbudowany na aluminiowej ramie, mimo tego nie jest najcięższy wśród porównywanych rowerów. Jakość wykonania szkieletu stoi na najwyższym poziomie, rama jest sztywna, a do tego świetnie wygląda i pomalowano ją trwałym lakierem. Technologicznie absolutnie zgodnie z obecnymi trendami – sztywne ośki w obu kołach, mufa typu pressfit, wewnętrzne prowadzenie pancerzy i przewodów, główka tapered czy przednia przerzutka Direct Mount mówią same za siebie. Dobra rama w zestawieniu ze sztywnym Foxem (niestety FIT Terralogic, a nie CTD) i dobrymi, choć nie najlżejszymi kołami gwarantuje świetne właściwości jezdne. Rower jest bardzo zwrotny i idealny na trudne trasy, bo oprócz właściwego układania się w zakrętach jest również bardzo stabilny. To jedna z najlepszych geometrycznie ram w teście, ma komfortową sportową geometrię i doskonale się prowadzi. Do tego pełna grupa XT z dobrym zestawem przełożeń, odpowiednia (nawet lekko zbyt szeroka) kierownica i opony na każde warunki. Sprzęt gotowy do jazdy. Jeśli oczekuje się dobrych właściwości jezdnych, wytrzymałości i niezawodności, to Canyon będzie idealnym wyborem. To sprzęt dla tych, którzy nad „posiadanie karbona” przedkładają jazdę.

Fox 32 Float z pokrętłem FIT Terralogic u dołu nie pozwala na regulację w trakcie jazdy. Do ścigania wolimy bardziej przyjazne rozwiązania. Irytuje brak możliwości zablokowania

CTM ma ramę, której geometria wymaga od kierującego niemałych umiejętności i zdecydowanie nadaje się na łatwiejsze trasy. Rower dobrze i stabilnie jeździ na wprost, a sztywna ośka dodatnio wpływa na precyzję prowadzenia, jednak ogólnie rower nie jest łatwy w prowadzeniu. Problem pojawia się na technicznych podjazdach, gdzie na stromych sekcjach ciężko dociążyć przód i łatwo o oderwanie koła od podłoża. Podobnie słabo CTM zachowuje się na ciasnych agrafkach, na których rower nie chce zawijać się w wirażach. Mimo tych istotnych minusów rower można polecić na maratony: rama jest bardzo sztywna (właściwie w ogóle nie pracuje), zamontowano do niej dobry amortyzator i skutecznie działające komponenty. Miło, że z przodu jest tarcza 180 mm, a zastosowane przełożenia zostały dobrze dopasowane do maszyny XCM. Koła nie powalają, ale zastosowane uniwersalne opony Crossmark pasują do roweru na maraton – są wytrzymałe i dobrze zachowują się na zjazdach, choć brak im przyczepności na podjazdach oraz na korzeniach.

Kokpit Answer jest ergonomiczny i sztywny. Duży plus dla CTM-a za markowe komponenty.

Ghost ma doskonałą ramę, która sprawia, że Lector jest skrętny i zapewnia dobre przeniesienie mocy, a do tego najlepiej w teście tłumi drgania. Specjalna konstrukcja zbiegu górnej rury, tylnych widełek i rury podsiodłowej wyraźnie pracuje i daje ponadprzeciętny jak na hardtaila komfort. Amortyzator, czyli Reba (świetnie, że z manetką blokady na kierownicy) również na wysokim poziomie, choć niestety z klasyczną QR-ką zamiast sztywnej „15”. Szkoda, że tak dobra rama została sparowana z kołami, które można potraktować jedynie jako treningowe. Są one wprawdzie sztywne, ale ich masa wyklucza możliwość skutecznego przyspieszania. Napęd i hamulce Deore wsparte tylną przerzutką XT to zdecydowanie za mało jak na sprzęt za niemal 9 tysięcy złotych i choć pracują dobrze, to osprzęt jest zwyczajnie zbyt ubogi do tak dobrej ramy i widelca. Niepotrzebnie zamontowano korbę z 3 blatami, znacznie lepsze jest rozwiązanie 38/24. Wysoka ocena Ghosta to wynik jednej z najlepszych ram w teście, która zapewnia świetne właściwości jezdne, czyli dobrą skrętność, stabilność i zdolności do wybaczania błędów ridera. Dodatkowy plus za świetne opony – Rocket Rony 2,25 nadają się właściwie na każdą trasę, są przyczepne i lekko się toczą.

Zaawansowana technologicznie rama posiada wiele nowoczesnych rozwiązań, m.in. mocowanie przedniej przerzutki Direct Mount.

Kellys to obok B’Twina drugi nie-twentyniner w teście i podobnie jak rower z Decathlonu jest dynamiczny w prowadzeniu. Za sprawą niestandardowych proporcji ciężko znaleźć na nim odpowiednią pozycję – warto zwrócić na to uwagę przy wyborze rozmiaru. Gdy uda się już go dopasować pod siebie, jazda staje się naprawdę efektywna. Rama jest sztywna, dobrze wykończona i nieźle tłumi drgania. Podjazdy i zjazdy pokonuje się bardzo sprawnie, na kamieniach i w błocie jest wyczuwalnie lepiej niż w przypadku 26”, a skrętność i szybkość w przechodzeniu między kolejnymi wirażami jest rewelacyjna. Precyzję prowadzenia i doskonałe tłumienie zapewnia widelec Foxa, a napęd będący mieszanką XT i SLX zapewnia dobrą pracę. Koła Crossone są trochę ociężałe jak na ściganie, ale dosyć sztywne i pasują do roweru. Baloniaste Racing Ralphy dobrze wpływają na prowadzenie i dają dużo pewności w trudnym terenie (dopóki nie jest błotniście). Dosyć ciasno zestopniowane przełożenia mogą dla mniej wytrenowanych być ograniczeniem w górskim terenie. Poza tym to dobry rower, niewymagający dodatkowych inwestycji, chociaż zastosowana kierownica o szerokości 620 mm dla wielu będzie za wąska. Jeśli ktoś czuje się dobrze technicznie i lubi dynamiczne prowadzenie, Hacker będzie dobrym wyborem.

W centrum dowodzenia dominuje SLX. Szkoda, że kierownica ma jedynie 620 mm szerokości.

Kross to typowy i kompletny sprzęt na maraton. Dobra rama, skuteczny widelec z manetką blokady na kierownicy i jeżdżące koła (Kross oraz Rose mają najlżejsze koła w teście), obute w lekkie wyścigowe gumy. Do tego mieszanka osprzętu i hamulce zapewniające kulturę pracy wystarczającą do skutecznego pokonania każdej trasy. Pozycja jest wyciągnięta, typowo sportowa, co nie każdemu przypadnie do gustu. Kross nieźle zbiera się do sprintów i dobrze pokonuje podjazdy, a pochylona pozycja zachęca do sportowej, agresywnej jazdy. Jednak sam z siebie B10 nie chce być zbyt dynamiczny. Gdy my odpuszczamy, on po prostu jedzie stabilnie, przetaczając się przez przeszkody. Pazur pokazuje, dopiero gdy poświęcimy mu nieco uwagi i siły, bo przy odpowiedniej (czytaj aktywnej) pracy ciałem Level wchodzi na dynamiczny poziom i pozwala na agresywną jazdę. Kross lubi, gdy jeździ się szybko i sportowo, bez odpuszczania. Spodoba się bardziej doświadczonym zawodnikom, którzy wykrzesają z niego drzemiący w nim potencjał. Jedyny mankament to źle dopasowana przednia przerzutka, która nie pozwala na jazdę z blatu bez delikatnego ocierania łańcucha o prowadnicę przy skrajnym przekosie łańcucha.

Chwyty w Krossie przypadły nam do gustu. Kierownica ma aż 720 mm, ale jeśli myśli się o jej zwężeniu, pomoże w tym przygotowana przez producenta podziałka.

Orbea to rower z idealną wręcz geometrią. Lekki szkielet Almy jest sztywny, a jej kąty i długości rurek zostały stworzone do ścigania. Prowadzenie jest neutralne i łatwe do wyczucia, a płynna jazda przychodzi tym rowerem niezwykle łatwo. Rama jest krótka i pozycja, choć wciąż sportowa, pozostaje dosyć wyprostowana. Dobrze wpływa to na kontrolę w trudnym terenie. Rower skręca bardzo żwawo i stabilnie się prowadzi, nieważne, czy teren wznosi się do góry, czy ścieżka wiedzie w dół. Jazda Orbeą nie wymaga od kierującego nadmiernej pracy, bo Alma posłusznie reaguje na polecenia, a w utrzymywaniu dobrej linii i wybieraniu nierówności pomaga rewelacyjny Fox ze sztywną osią. Komponenty kokpitu, napędu i hamulce są wystarczające, miło, że zamontowano przerzutkę ze sprzęgłem, którą szczególnie docenimy  w nierównym terenie. Szkoda, że do roweru z takim charakterem zamontowano korbę z trzema blatami i tak ospałymi kołami. Szybkie opony Geax AKA świetnie jeżdżą, dopóki jest sucho, i ratują odrobinę zestaw kołowy Orbei, ale jeśli myśli się o walce podczas wyścigu, a nie jego przejechanie, inwestycja w koła jest konieczna. Ocena mimo tego jest wysoka, bo Alma pozostaje jednym z najlżejszych rowerów w teście i ma ogromny potencjał.

Kierownica Race Face o szerokości 710 mm to trochę za dużo jak na ciasne niekiedy ścieżki podczas wyścigów. 

Rose tradycyjnie oferuje wysoki poziom wykonania oraz bogate wyposażenie. Dopracowana rama ze wszystkimi nowoczesnymi rozwiązaniami (m.in. wszystkie przewody w ramie, przerzutka przednia Direct Mount), ma świetną – zwartą – geometrię, która sprawia, że jeżdżąc Mr Bigiem czujemy się „w rowerze”, a nie „na rowerze”. Skrętność i stabilność są na bardzo wysokim poziomie, a nisko umieszczony środek ciężkości i dobry rozkład masy między kołami sprawia, że rower prowadzi się stabilnie i bardzo pewnie. Jest sztywny i pozwala na bardzo dynamiczną jazdę, ma wyjątkowo skrętny przód i dobrze ciągnie łuki, o których szybkie wykończenie musi jednak zadbać sam kierujący. Bo Rose, mimo że jest przewidywalny, to potrafi zaskoczyć i zdarza się, że odpuszczony nie chce sam kończyć ciasnych wiraży. Łatwo jednak daje się go wyczuć, a wtedy jazda zaczyna być szybka i precyzyjna. Zwycięstwo i maksymalna ocena przypadło Mr Bigowi dzięki kombinacji jednej z najlepszych ram w teście z dobrym osprzętem i lekkim kołami DT Swiss oraz niezawodną Rebą. Minus za blokadę skoku amortyzatora, mimo której zablokowany widelec cały czas lekko się ugina. Plus za możliwość konfigurowania roweru i doboru komponentów zgodnie z własnymi upodobaniami.

Koła DT Swiss X1600 Spline w połączeniu z Rebą wyposażoną w sztywną ośkę tworzą bardzo sztywny przód i znacząco wpływają na precyzję prowadzenia.