Na starcie Lance Armstrong i to wystarczy za rekomendację. Formę przed Tour de France sprawdzą także Winokurow, Botero, Mancebo, Landis, Sastre i Heras. Zapowiada się moc emocji. Ponieważ wielu uczestników Dauphine zobaczymy na trasie Tour de France, można przypuszczać (poza Herasem), że "odpuszczą" hiszpańską Vueltę, w więc we wrześniu przyjadą na UCI ProTour Tour de Pologne. CdDL obok Tour de Suisse jest z pewnością najtrudniejszym z mniejszych wyścigów etapowych. Wyścig ten podobnie jak Paris-Nice trwa osiem dni w układzie od niedzieli do niedzieli. Trasa Dauphine Libere w ostatnich latach liczy sobie około 1100-1200 kilometrów (tym razem ma to być 1070,5 km) podzielonych na z reguły górzysty prolog i siedem etapów, w tym dość długą czasówkę. Tegoroczny prolog CdDL (o długości aż 7,9 km) wyznaczono w Aix-les-Bains. Pierwszy i czasem również drugi etap bywają przeznaczane dla sprinterów. W tym roku tego rodzaju odcinki kończyć się będą w Villerurbane pod Lyonem i Chauffailles. Nawet trzeci etap czyli 46,5-kilometrowa czasówka z dala od Alp bo wokół miasta Roanne. Około półmetka wyścig już na dobre wkracza w Alpy, a w nich pokonuje liczne podjazdy, w te najsłynniejsze znane z wielu edycji Tour de France. Mający swe miejsce w kalendarzu na miesiąc przed "Wielką Pętlą" CdDL bywał w ostatnich latach dla wielu asów, w tym samego Lance'a Armstronga próbą generalną przed TdF - tym lepszą, iż niektóre z jego etapów częściowo pokrywały się z późniejszymi na Tourze. Tym razem jednak Tour wkroczy w Alpy od północy, zaś CdDL od południa więc oba wyścigi niewiele będą miały ze sobą wspólnego, lecz i tak na etapach z metą pod Mont Ventoux jak i do Grenoble, Morzine czy Sallanches spodziewać się można walki na najwyższym poziomie. Lista sław: 3 zwycięstwa - Nello Lauredi (Francja) w latach: 1950-1951 i 1954; Luis Ocana (Hiszpania): 1970 i 1972-1973; Bernard Hinault (Francja): 1977, 1979 i 1981 oraz Charly Mottet (Francja): 1987, 1989 i 1992 2 zwycięstwa - Jean Dotto (Francja): 1952 i 1960; Jacques Anquetil (Francja): 1963 i 1965; Raymond Poulidor (Francja): 1966 i 1969; Bernard Thevenet (Francja): 1975-1976; Luis Herrera (Kolumbia): 1988 i 1991; Laurent Dufaux (Szwajcaria): 1993-1994; Miguel Indurain (Hiszpania): 1995-1996 oraz Lance Armstrong (USA): 2002-2003 Polskie sukcesy: W klasyfikacji generalnej: Edouard Klabinski - 1. w 1947 roku!, zaś Dariusz Baranowski - 4. w 1998 roku. Ponadto Cezary Zamana wygrał etap w 1993, a Dariusz Baranowski klasyfikację górską w 2002 roku. Podium w sezonie 2004: 1. Iban Mayo (Hiszpania), 2. Tyler Hamilton (USA), 3. Oscar Sevilla (Hiszpania) Punktacja w Pro Tourze: w klasyfikacji generalnej (czołowa "10"): 50 - 40 - 35 - 30 - 25 - 20 - 15 - 10 - 5 - 1 pkt + za zwycięstwo etapowe: 1 pkt trasa 05.06 - prolog: Aix-les-Bains = 7,9 km 06.06 - etap 1: Aix-les-Bains - Givors = 224 km 07.06 - etap 2: Givors - Chauffailles = 187 km 08.06 - etap 3: Roanne - Roanne jazda na czas = 46,5 km 09.06 - etap 4: Tournon-sur-Rhône - Le Mont Ventoux = 182 km 10.06 - etap 5: Vaison-la-Romaine - Grenoble = 219 km 11.06 - etap 6: Albertville - Morzine-Avoriaz = 155 km 12.06 - etap 7: Morzine-Avoriaz - Sallanches = 115 km Czołówka klasyfikacji Pro Tour: 1. Danilo Di Luca Włochy LIQ 184 2. Tom Boonen Belgia QST 112 3. Alessandro Petacchi Włochy FAS 111 4. Oscar Freire Gomez Hiszpania RAB 94 5. Paolo Savoldelli Włochy DSC 89 6. Davide Rebellin Włochy GST 86 7. Michael Boogerd Holandia RAB 80 8. Bobby Julich USA CSC 75 9. George Hincapie USA DSC 75 10. Jens Voigt Niemcy CSC 72 Czołówka klasyfikacji zespołowej: 1. Davitamon - Lotto DVL 191 2. Rabobank RAB 191 3. Phonak Hearing Systems PHO 173 4. Team CSC CSC 170 5. Fassa Bortolo FAS 158 6. Saunier Duval - Prodir SDV 152 7. Liberty Seguros - Wurth Team LSW 151 8. Credit Agricole CA 137 9. Liquigas - Bianchi LIQ 130 10. Cofidis COF 125